വെർജിൻ ഭാനുപ്രിയ

റിവ്യൂ: വെർജിൻ ഭാനുപ്രിയ

● ഭാഷ:ഹിന്ദി 

● വിഭാഗം: കോമഡി ഡ്രാമ 

● സമയം: 1 മണിക്കൂർ  51  മിനിറ്റ് 

Primer on ZEE5 EXCLUSIVE.

റിവ്യൂ ബൈ: NEENU SM

● നല്ല കാര്യങ്ങൾ: 

1. ഛായാഗ്രഹണം 

● മോശമായ  കാര്യങ്ങൾ: 

1. സംവിധാനം 

2. കഥ 

3. തിരക്കഥ 

4. കോമഡി 

5. അഭിനേതാക്കളുടെ പ്രകടനം 

● വൺ വേഡ്:  നിരാശ മാത്രം സമ്മാനം.

● കഥയുടെ ആശയം  :  അവിവാഹിതയും  കന്യകയുമായ ഭാനുപ്രിയ അശ്വതി എന്ന പെൺകുട്ടിയുടെ കഥയാണ് വെർജിൻ ഭാനുപ്രിയയിലൂടെ പറയുന്നത്.  ജീവിതത്തിൽ അവളുടെ കന്യകാത്വം തകർക്കാൻ ആർക്കും  കഴിയില്ലെന്ന് ഒരു പ്രവാചകൻ പ്രവചിക്കുന്നു. ഇതിൽ അസ്വസ്ഥതയായ ഭാനു പ്രിയ തന്റെ ഈ പ്രശ്നത്തെ മറികടക്കാൻ തീരുമാനിക്കുന്നു.

● പൂർണ്ണമായ റിവ്യൂ: 

സംവിധാനത്തിൽ  നിന്ന് തിരക്കഥയിലേക്ക് സിനിമയിലെ ഒട്ടു മിക്ക കാര്യങ്ങളും  നിർവ്വഹിക്കാൻ ലക്ഷ്യമിട്ടതിനാൽ കൃത്യമായി ഒരു അടുത്തക്കും ചിട്ടയുമില്ല കാര്യങ്ങൾ  വ്യക്തമാക്കുന്നതിന്.  ഞാൻ കണ്ട ഏറ്റവും ദയനീയമായ ചിത്രങ്ങളിലൊന്നാണ് ‘വെർജിൻ ഭാനുപ്രിയ’. കാരണം  വിഢിത്തമായ ഒരു ആശയം ഉപയോഗിച്ച് നിർമ്മാതാക്കൾ കാഴ്ചക്കാരുടെ സമയം നശിപ്പിക്കാൻ പരമാവധി ശ്രമിച്ചിട്ടുണ്ട്. 

ചിത്രത്തിന്റെ  കഥയും സംവിധാനവും ചെയ്തിരിക്കുന്നത് അജയ് ലോഹൻ  ആണ് .  ഒരു ഫീച്ചർ ഫിലിമിന് ഈ കഥ തീർത്തും  ബുദ്ധിശൂന്യമായിരുന്നു, കൂടാതെ  തിരക്കഥയിലും, സിനിമ മുഴുവനും വിഢിത്തത്തിന്റെ കൂമ്പാരമായിരുന്നു. കോമഡിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട  സിനിമയെന്ന നിലയിൽ മുൻ‌ഗണന കൂടുതൽ നർമ്മത്തിനാണ് എന്നാൽ ചിത്രത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന കോമഡികൾ വളരെ  മോശവും നിലവാരമില്ലാത്തതുമായിരുന്നു. സത്യസന്ധമായി പറഞ്ഞാൽ  തമാശയോ വിനോദമോ ഒന്നും കണ്ടില്ല.

ശരിയായ കഥാതന്തു ഇല്ലാത്തതും എല്ലാവിധത്തിലും മടുപ്പിക്കുന്നതും വിനാശകരമായ അവസ്ഥയിലേക്ക് അവസാനിക്കുന്നതുമാണ് ഈ ചിത്രത്തിന്റെ  ഏറ്റവും സങ്കടകരമായ കാര്യം.  സിനിമയിൽ ലക്ഷ്യമിട്ട  ഘടകങ്ങളെല്ലാം അമിതമായി എടുത്തിട്ടുണ്ടെന്നും  വിഭാഗത്തെക്കുറിച്ച് അമിതമായി ചിന്തിക്കുന്നത് സിനിമ പൂർണ്ണമായും ഒരു പാരഡി ഉണ്ടാക്കുന്നുവെന്ന വ്യക്തമായ ധാരണ നൽകുമെന്നും എല്ലാവർക്കും കാണാനാകും. പ്രേക്ഷകരുടെ താൽപര്യം വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നതിന് പുതിയതോ അതിലധികമോ ഒന്നും സിനിമ വാഗ്ദാനം ചെയ്യുന്നില്ല. 

സിനിമയിലെ പ്രധാന പോരായ്മയായി തോന്നിയത് , സിനിമയിൽ അവതരിപ്പിക്കുന്ന സാഹചര്യങ്ങൾ ഒരിക്കലും  വിശ്വാസ്ഥതയെ  തൃപ്തിപ്പെടുത്തുന്നില്ല എന്നതാണ്.  മാത്രമല്ല, കഥപറയുന്നതിന്റെ  പ്രവചനാതീതമായ രീതി സിനിമയെ ഒരു പരിധിവരെ അനൈക്യത്തിലേക്ക് തള്ളിവിടുന്നു എന്നതാണ്. പ്രണയം, സൗഹൃദം, സാഹചര്യ ഹാസ്യങ്ങൾ, രക്ഷാകർതൃത്വം, പ്രണയം, വിശ്വാസവഞ്ചന തുടങ്ങിയ ഘടകങ്ങളാൽ തിരക്കഥ നിറഞ്ഞിരുന്നു. അതിന്റെ ആഴം കാണിക്കുന്നതിന് ഘടകങ്ങൾ ആത്മാർത്ഥമായി പ്രവർത്തിച്ചിട്ടില്ല. അതുപോലെ തന്നെ പകുതി ചുട്ടുപഴുത്ത തിരക്കഥയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഒരു പ്രധാന പ്രശ്നമാണ് അമിതമായ നാടകീയതയും, സാഹചര്യങ്ങളുടെ അതിശയോക്തിയും.

ഒരു ആധുനിക സമയ-ഓറിയന്റഡ് സിനിമയെന്ന നിലയിൽ ബോളിവുഡ് ചിത്രങ്ങളിൽ നിരവധി മുതിർന്ന ഹാസ്യചിത്രങ്ങൾ വരുന്നുണ്ട്, അവയിൽ ചിലത് ആസ്വാദ്യകരവുമാണ്, പക്ഷേ ഇത് യഥാർത്ഥത്തിൽ ഒരുതരം തമാശയോ പരിഹാസമോ ഉണ്ടാക്കുകയാണ്. മുഴുവൻ കഥയും തീർച്ചയായും സ്ത്രീകളുടെ ധാർമ്മികതയെ അപമാനിക്കുന്നതാണ്. ഒരിക്കലും    ഒരു സ്ത്രീയും അവളുടെ കന്യകാത്വം തകർക്കാൻ വിവിധ പുരുഷന്മാരെ സമാപിക്കുന്നത് ആർക്കും കാണാൻ കഴിയില്ല. ചലച്ചിത്രനിർമ്മാണത്തിന്റെ ശരിയായ ഗുണനിലവാരത്തെക്കുറിച്ച് നിർമ്മാതാക്കൾ പൂർണ്ണമായും മറന്നുപോയതു പോലെയുള്ള ഒരു ചിത്രമാണിത്.  കോമഡികളിലുടനീളം ഒരു വിനോദം പോലും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. 

കേന്ദ്ര  കഥാപാത്രത്തിന്റെ ജീവിതം  എഴുതിയ രീതി വളരെ  വിരസമാണ്. ഉർവാഷി റട്ടേലയുടെ മാതാപിതാക്കൾ തീർത്തും വെറുപ്പുളവാക്കുന്നതായിരുന്നു, ശരിയായ സ്വഭാവരൂപീകരണമില്ല. ഒരു രക്ഷാകർത്തവിന്റെ വ്യക്തിത്വങ്ങൾ ഒന്നും അവരിൽ നമുക്ക്  ഒരിക്കലും കാണാൻ സാധിക്കില്ല. ഒപ്പം ഹാസ്യചിത്രങ്ങളായി അവർ പ്രദർശിപ്പിച്ച ഓരോ രംഗങ്ങളും കാണാൻ വളരെ ക്ഷീണിതമായിരുന്നു. ഭാനുപ്രിയ എന്ന കേന്ദ്ര കഥാപാത്രത്തിന്റെ ജീവിതവും വ്യക്തിത്വവും ആഴവും തീവ്രതയും നഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നു. അവൾ ചിന്തിക്കുന്നതിനും ചെയ്യുന്നതിനും ശരിയായ ന്യായീകരണങ്ങളില്ല .  ജീവിതത്തിലെ അവളുടെ എല്ലാ നടപടികളും തെറ്റായി തോന്നുന്നു, പ്രേക്ഷകർക്ക് ഒരിക്കലും അതിനെ ന്യായീകരിക്കാൻ കഴിയില്ല.

ഡയലോഗുകളിലേക്ക് വരുമ്പോൾ മിക്ക സംഭാഷണങ്ങളും അമിത നാടകീയമായിരുന്നു, പ്രത്യേകിച്ചും നിർണായക രംഗങ്ങളിലേക്ക് വരുന്ന സംഭാഷണങ്ങളൾ. വൈകാരിക രംഗത്തിനായി എഴുതിയ സംഭാഷണങ്ങളൾ  തമാശയായി തോന്നുന്നു.  വികാരപരമായ സമീപനമുള്ള വാക്കുകളൊന്നും തമാശയുള്ള സാഹചര്യങ്ങളുടെ ചിത്രീകരണവും ആയി സാമ്യം തോന്നുന്നില്ല. കൂടാതെ, മോശമായ ഭാഷകളുടെ അമിത ഉപയോഗം കാരണം  നമുക്ക് തികച്ചും അസ്വസ്ഥമാക്കുകയും  കേൾക്കാൻ ലജ്ജ തോന്നുന്നതുമാണ്. സംഭാഷണങ്ങൾ രചിക്കുന്ന അമിതനാടകീയ രീതിയും ‘വെർജിൻ ബാനു ഭാനുപ്രിയ’യെ താൽപ്പര്യമില്ലാത്തതാക്കി.

സത്യത്തിൽ എനിക്ക് തോന്നുന്നത്  സംവിധായകൻ അജയ് ലോഹൻ ചലച്ചിത്ര നിർമ്മാണത്തിലെ അടിസ്ഥാന ഘടകങ്ങൾ പഠിക്കണം. കാരണം  അദ്ദേഹത്തിന്റെ നിർമ്മാണം വളരെയധികം മോശമായിരുന്നു, മാത്രമല്ല മുഴുവൻ സിനിമയും അതിനെ ബാധിക്കുകയും 2020 ലെ ഏറ്റവും മോശം സിനിമകളിലൊന്നായി വെർജിൻ ബാനുപ്രിയ മാറുകയും ചെയ്തു. അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ, ഇത് ഒരു വലിയ ബജറ്റ് ഭോജ്പുരി സിനിമ പോലെയായിരുന്നു, ചിത്രത്തിലെ ഘടകങ്ങളിലൊന്നും യുക്തിയില്ല. അദ്ദേഹത്തിന് കഴിവുണ്ടെങ്കിലും ചലച്ചിത്രനിർമ്മാണത്തിന്റെ അടിസ്ഥാന തത്വങ്ങളും അനുഭവങ്ങളുടെ വസ്തുതകളും പഠിക്കേണ്ടതുണ്ട്.

● അഭിനേതാക്കളുടെ പ്രകടനം  : 

അഭിനേതാക്കളുടെ പ്രകടനത്തിലേക്ക് വരുമ്പോൾ അവരാരും അവരവരുടെീ കഥാപാത്രങ്ങളോട് നീതി പുലർത്തിയിട്ടില്ല. എന്തുകൊണ്ടാണ് ഉർവാഷി റൗട്ടെല ഈ ചിത്രം തിരഞ്ഞെടുത്തതെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലാകുന്നില്ല, മാത്രമല്ല അവരുടെ പ്രകടനത്തിന് പ്രത്യേകതയോ രസകരമോ ഒന്നും തന്നെ  ഇല്ല.  ശരാശരിയായ റൊമാന്റിക് രംഗങ്ങളിലും വൈകാരിക രംഗങ്ങളിലും അവളുടെ പ്രകടനം  മികച്ചതായിരുന്നു. പിതാവിന്റെ വേഷം ചെയ്ത താരം അസഹനീയമായിരുന്നു, അദ്ദേഹത്തിന്റെ അഭിനയം ഒരിക്കലും സ്നേഹവാനായ ഒരു പിതാവിന്റെ സ്വഭാവവുമായി പൊരുത്തപ്പെടുന്നില്ല. അമ്മയെന്ന നിലയിൽ അർച്ചന പുരൻ സിങ്ങും മുകളിൽ സൂചിപ്പിച്ചതുപോലെ തന്നെയായിരുന്നു. സുഹൃത്തായ റുമാന മൊല്ലയും മോശം പ്രകടനം കാഴ്ചവച്ചു, അവളുടെ തമാശകളും കോപവും കാണാൻ വളരെ മോശമായി തോന്നി .  രാജീവ് എന്ന കഥാപാത്രമായി  വിജയ് പരിഹാസ്യനാണ്. ഗൗതം ഗുലാതിയുടെ പേശികളും സിക്സ് പായ്ക്കും മാത്രമാണ് അദ്ദേഹത്തെക്കുറിച്ചുള്ള നല്ല കാര്യം, അഭിനയത്തെക്കുറിച്ച് പറയുമ്പോൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രകടനങ്ങൾ സ്വീകാര്യമല്ല. 

ചിരാന്തൻ ഭട്ട്, രാംജി ഗുലാത്തി, അംജദ് നദീം ആമിർ, സൗരഭ്-വൈഭവ് എന്നിവർ ചേർന്നുള്ള സംഗീത രചനകൾ സാധാരണമായിരുന്നു. ഗായകന്റെ ശബ്ദം കാരണം “ദിൽ അപ്നി ഹാഡൺ സേ” എന്ന ട്രാക്ക് മികച്ചതായിരുന്നു.സൗരഭ്-വൈഭവ് രചിച്ചതും ദേവ് നേഗി ആലപിച്ചതുമായ വിർജിൻ ഭാനുപ്രിയ – ടൈറ്റിൽ ട്രാക്ക് ”നിരാശാജനകമായിരുന്നു. ”ബീറ്റ് പെ തുംക” എന്ന ഗാനം വിവാഹ സാഹചര്യങ്ങൾക്ക് നല്ലതും സ്പന്ദനങ്ങൾ മികച്ചതുമായിരുന്നു. സങ്കടകരമായി തോന്നിയത് ചിത്രത്തിലെ പശ്ചാത്തല സ്‌കോർ ആയിരുന്നു. അത് വളരെ മോശമായിരുന്നു. കോമഡി സീനുകളുടെ സമയത്ത് ഉപയോഗിച്ച ട്യൂണുകളാണ് പശ്ചാത്തല സ്കോറിന്റെ ഏറ്റവും മോശപ്പെടുത്തുന്ന ഭാഗം. ഒരു കോമഡി ഫിലിം എന്ന നിലയിൽ, ഈ രാഗങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കുന്നത് നല്ലതാണ്, പക്ഷേ ഓരോ കോമഡി രംഗങ്ങൾക്കും അവർ അനാവശ്യമായ രാഗങ്ങൾ ചേർക്കുന്നത് കേൾക്കാൻ ഏറ്റവും മോശമായ പ്രകോപനം സൃഷ്ടിക്കുകയും ചെയ്തു. വൈകാരിക രംഗത്തെ പശ്ചാത്തല സ്‌കോർ ഒരു ടെലിസീരിയലെ അമിതമായ നാടകീയത വാഗ്ദാനം ചെയ്യുന്നതുപോലെ തോന്നുന്നു. ജോണി ലാലിന്റെ ഛായാഗ്രഹണം സാധാരണ ഫ്രെയിമുകളിൽ മികച്ചതായിരുന്നു. ഗോവയുടെ ചില വിഷ്വലുകൾ തികച്ചും മനോഹരമായി പകർത്തി. അക്ഷയ് മോഹന്റെ എഡിറ്റിംഗും ശരാശരിയായിരുന്നു. ചില പൊരുത്തക്കേടുകൾ ഇവിടെയും അവിടെയും ഉണ്ടായിരുന്നു. 

● നിഗമനം: 

 മൊത്തത്തിൽ നോക്കുമ്പോൾ ഈ ചിത്രം ഒട്ടും  മികച്ചതായി തോന്നിയില്ല ; അർത്ഥശൂനൃമായ  തിരക്കഥയും സംവിധാനത്തിലുള പോരായ്മകളും കൊണ്ടും ഒരുതരത്തിലും ആസ്വദൃകരമായിരുന്നില്ല. ഒരിക്കലും നമുക്ക് ചിന്തിക്കാൻ പോലും കഴിയാത്ത ഒരു കഥയും അതുകൂടാതെ തന്നെ സ്ത്രീത്വത്തെ കളങ്കപ്പെടുത്തുന്ന തരത്തിലുള്ള നാടകീയമായതയും ആണ് ഈ ചിത്രം.  ഇതുപോലുള്ള അർത്ഥമില്ലാത്ത ചിത്രങ്ങൾ ദയവു ചെയ്ത് കൊണ്ടു വന്ന്  സ്ത്രീത്വത്തെ അപമാനിക്കരുത്. 

·         വെർഡിക്റ്റ്: ശരാശരിക്കും താഴെ 

·         RATING: 1/5.