റിവ്യൂ.: ഷെർഷ
• ഭാഷ: ഹിന്ദി
• സമയം: 2 മണിക്കൂർ 15 മിനിറ്റ്
• വിഭാഗം: ബൈയോഗ്രഫിക്കൽ വാർ ഡ്രാമ
• സ്ട്രിമിംങ് ആമസോൺ പ്രൈം വിഡിയോസ്
റിവ്യൂ ബൈ: നീനു എസ് എം
• പോസിറ്റീവ്:
- സംവിധാനം
- കഥ, തിരക്കഥ
- അഭിനേതാക്കളുടെ പ്രകടനം
- ഛായാഗ്രഹണം
- ചിത്രസംയോജനം
- ഗാനങ്ങൾ, പശ്ചാത്തലസംഗീതം
- ആക്ഷൻ സംഘട്ടനം
• നെഗറ്റീവ്:
- സ്ഥിരമായി ആർമി സിനിമകളിൽ കണ്ടുവരുന്ന ക്ലിഷേകൾ
- റൊമാൻസിൻ്റെ ആഴം കുറവായിരുന്നു
- ശരാശരിയായ സംഭാഷണം
• വൺവേഡ്: വിക്രം ഭദ്രയുടെ ജീവിതത്തിലേക്കുള്ള ഒരു മൂല്യവത്തായ യാത്ര.
• കഥയുടെ ആശയം:
തന്റെ രാജ്യത്തെ സേവിക്കാനായി ഒരു സൈനികനാവണമെന്ന് ആഗ്രഹവുമായി നടക്കുന്ന ഒരു സ്കൂൾ അധ്യാപകന്റെ മകനായ വിക്രം ബദ്രയിൽ നിന്നാണ് കഥ ആരംഭിക്കുന്നത്. അവൻ ഡിംപിൾ എന്ന പെൺകുട്ടിയുമായി പ്രണയത്തിലാകുകയും തുടർന്ന് അവർ വിവാഹം കഴിക്കാൻ തീരുമാനിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, എന്നാൽ അവളുടെ പിതാവ് ഇത് നിരസിക്കുകയും മകളെ മറ്റൊരാൾക്ക് വിവാഹം കഴിപ്പിച്ചു കൊടുക്കാൻ തീരുമാനിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഇതോടുകൂടി വിക്രം സൈന്യത്തിൽ ചേരുകയും നിരവധി പോരാട്ടങ്ങൾക്ക് നേതൃത്വം നൽകുകയും തന്റെ മുതിർന്ന ഉദ്യോഗസ്ഥരുടെയും സഹപ്രവർത്തകരുടെയും ഹൃദയങ്ങളിൽ സ്ഥാനം ഉറപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. വിജയകരമായ ഒരു കമാന്റിംഗ് ഓപ്പറേഷനുശേഷം അദ്ദേഹം തന്റെ കുടുംബത്തോടും ഡിംപിളിനോടും ഒപ്പം അവധിക്കാലം ചെലവഴിക്കാൻ വീട്ടിലേക്ക് പോകുന്നു, ഇതിനിടയിൽ നിരവധി ഇന്ത്യൻ പ്രദേശങ്ങൾ പാകിസ്ഥാൻ സൈന്യം കൈയ്യടക്കുന്നു. താമസിയാതെ വിക്രം തിരിച്ച് സൈന്യത്തിൽ ചേരുകയും അവർക്കെതിരെ പോരാടുകയും ചെയ്യുന്നു.
• കഥ, തിരക്കഥ, സംവിധാനം, സംഭാഷണം എന്നിവയ്ക്കുള്ള വിശകലനം:
വിഷ്ണു വർദൻ എന്ന സംവിധായകന്റെ സിനിമകൾക്ക് എപ്പോഴും പ്രശംസിക്കാനുള്ള ഒരു ഉള്ളടക്കമുണ്ട്, എന്തെന്നാൽ അദ്ദേഹം സംവിധാനത്തിലും മേക്കിംങിലും കൊണ്ട് വരുന്ന രീതികൾ മനോഹരമാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആദ്യ ബോളിവുഡ് ചിത്രം എന്ന നിലയിൽ ഷെർഷയെ സമീപകാലത്തെ ആവേശകരമായ സൈനിക സിനിമകളിലൊന്നാക്കി മാറ്റുന്നു. ഒരു ആർമി സിനിമയിൽ നിന്ന് നമുക്ക് പ്രതീക്ഷിക്കാവുന്ന എല്ലാ ഘടകങ്ങളും, നല്ല നിമിഷങ്ങളും സമ്മാനിക്കുന്നു. മേക്കിംഗ് അതിശയകരമായിരുന്നു, യുദ്ധവും, ഒരു സമർപ്പിത സൈനിക ഉദ്യോഗസ്ഥന്റെ പ്രതിബദ്ധതകളും സിനിമയിലുടനീളം നിറഞ്ഞുനിൽക്കുന്നു, ഒരു യഥാർത്ഥ ജീവിത നായകനിൽ നിന്ന് പ്രചോദനം ഉൾക്കൊണ്ട് ഒരു യുദ്ധ സിനിമ എങ്ങനെ നിർമ്മിക്കാം എന്നതിനെക്കുറിച്ച് കൃത്യവും വ്യക്തവുമായ ആശയങ്ങളും ചിന്തകളും വിഷ്ണു വർദൻ്റെ സംവിധാനത്തിലുണ്ടായിരുന്നു, ആയതിനാൽ യഥാർത്ഥ നായകൻ്റെ ജീവിതവും അദ്ദേഹം സഞ്ചരിച്ച പാതകളും വിഷ്ണു വർദൻ തന്റെ സംവിധാനത്തിൽ ലയിപ്പിച്ച് ചിത്രത്തെ മനോഹരമാക്കുന്നു. മേക്കിംഗ് രസകരമായിരുന്നു, ക്ലൈമാക്സിലൂടെയാണ് അദ്ദേഹം സിനിമ തുടങ്ങുന്നത്, ആയതുകൊണ്ട് സിനിമയിൽ വരാനിരിക്കുന്ന തുടർ സംഭവങ്ങൾ ആവേശഭരിതമാണ്. മറ്റൊരു വശത്ത് ടൗൺ സഹോദരന്മാരുടെ കഥാപാത്രങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള ആഖ്യാനം നിലവിലുള്ള സാഹചര്യങ്ങൾകൂടുതൽ ഇടം നൽകുന്നു.
കഥയും തിരക്കഥയും സംഭാഷണവും എഴുതിയിരിക്കുന്നത് സന്ദീപ് ശ്രീവാസ്തവയാണ്, അദ്ദേഹത്തിന്റെ എഴുത്ത് സമ്മിശ്രമായിരുന്നു. എഴുത്തിൽ എനിക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടത് കഥയും തിരക്കഥയുമാണ്, വിക്രം ബദ്രയുടെ ജീവിതത്തിലും കാർഗിൽ യുദ്ധത്തിലെ സംഭവങ്ങളിലും പ്രചോദനം ഉൾക്കൊണ്ട് എഴുത്തുകാരൻ ഇവയെല്ലാം സംയോജിപ്പിച്ച് ഒരു സംയുക്ത ജോലി ചെയ്തു. അതിനാൽ വിക്രം ബദ്രയുടെ വ്യക്തിജീവിതവും ഇന്ത്യൻ സൈന്യത്തിന് നൽകിയ സംഭാവനകളും ഒത്തുചേരുന്ന ജീവിതവും അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആത്മാവുമായി ബന്ധപ്പെടാനുള്ള വ്യക്തമായ ആശയം കാഴ്ചക്കാർക്ക് നൽകുന്നു. അയാൾ എങ്ങനെ ജീവിച്ചു, എന്തു ചെയ്യുന്നു, എന്താണ് അഭിമുഖീകരിച്ചത്, ഒടുവിൽ എങ്ങനെ രാജ്യത്തിനുവേണ്ടി സ്വയം ത്യാഗം ചെയ്യുന്നുവെന്നതെല്ലാം മികച്ച രീതിയിൽ എഴുതിയിരിക്കുന്നു. തിരക്കഥയും പ്രതീക്ഷ നൽകുന്നതായിരുന്നു, യുദ്ധത്തിന്റെ നിമിഷങ്ങളും സൈനിക ഉദ്യോഗസ്ഥരുടെ പോരാട്ടവും ഉണ്ട് അതിൽ, നിർഭാഗ്യവശാൽ ചില ഘട്ടങ്ങളിലെ കാര്യങ്ങൾക്ക് ആഴമില്ല. വികാരങ്ങൾ പുറത്തെടുക്കുന്നത് നന്നായി എഴുതി, തിരക്കഥയിൽ പോരാട്ടം, അതിജീവനം, നീതി, ദു:ഖം, വിശ്വാസവഞ്ചന, സ്നേഹം, രക്ഷാകർതൃത്വം, സാഹോദര്യം, വിശ്വാസം എന്നിങ്ങനെയുള്ള വ്യത്യസ്ത വികാരങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു, അതിനാൽ അത്തരം വികാരങ്ങൾ ഭംഗിയായി എഴുതി അതിനനുയോജ്യമായ കഥാപാത്രങ്ങൾക്ക് കൈമാറി . തിരക്കഥയിൽ നിർമ്മിച്ച യുദ്ധ രംഗങ്ങൾ ഹൈലൈറ്റ് ആണ്, രണ്ട് സൈനിക ഗ്രൂപ്പുകൾ തമ്മിലുള്ള പോരാട്ടങ്ങൾ അവസാനം വരെ ആവേശഭരിതമായിരുന്നു. ഒരു സൈനിക യുദ്ധ സിനിമ എന്ന നിലയിൽ, ദേശസ്നേഹത്തിന്റെ ഘടകം എല്ലായിടത്തും കിടക്കുന്നു, ചില രംഗങ്ങൾ നമുക്ക് നെഞ്ചിടിപ്പ് നൽകുന്നു, ഒപ്പം നമ്മെയും നമ്മുടെ രാജ്യത്തെയും സംരക്ഷിക്കാൻ അവർ നേരിടുന്ന കഠിനാധ്വാനത്തെയും ത്യാഗത്തെയും ഓർമ്മപ്പെടുത്തുന്നുമുണ്ട്.
എഴുത്ത് സമ്മിശ്രമാണെന്നു പറഞ്ഞതിൻ്റെ കാരണം ഇതിലെ നെഗറ്റിവായി തോന്നിയ കാര്യങ്ങളാണ്,
എല്ലാ യുദ്ധ സിനിമകളിലും നമുക്ക് കാണാൻ കഴിയുന്ന പതിവ് ക്ലീഷുകളാണ് എഴുത്തിലെ ഒരു പ്രശ്നം. ഇതിനിടയിലുള്ള ഫ്ലാഷ്ബാക്കുകൾ കാഴ്ചയെ മന്ദഗതിയിലേക്കാക്കുന്നു, നായകൻ്റെ പ്രണയവും, വില്ലന്മാരെ പരാജയപ്പെടുത്തുന്ന പതിവ് രീതികൾ എല്ലാം ഷെർഷയുടെ എഴുത്തിൽ ആവർത്തിച്ചു. ഒരു ജീവചരിത്ര സിനിമ എന്ന നിലയിൽ, പതിവ് ശൈലിയും സാധാരണ രീതികളും പിന്തുടരുന്നുവെന്ന് കാണിക്കുന്ന രീതികളാണ് തിരക്കഥയിൽ കൊണ്ടുവന്നത്. കേന്ദ്ര കഥാപാത്രവും നായികയും തമ്മിലുള്ള പ്രണയത്തിന് വലിച്ചിഴക്കൽ അനുഭവപ്പെട്ടു അവർക്കിടയിൽ നടക്കുന്ന പ്രണയത്തിന് യഥാർത്ഥ ആഴം ഇല്ലായിരുന്നു. സംഭാഷണങ്ങൾക്ക് ആഘാതം കുറവായിരുന്നു, ഒരു യുദ്ധ സിനിമ എന്ന നിലയിൽ സംഭാഷണങ്ങൾ ശക്തമായിരിക്കണം, പക്ഷേ സങ്കടകരമെന്നു പറയട്ടെ, സംഭാഷണങ്ങൾ സാധാരണമായി അനുഭവപ്പെട്ടു, സ്വാധീനിക്കുന്നതായ ആയ വാക്കുകൾ കേന്ദ്ര കഥാപാത്രങ്ങളിൽ നിന്ന് കണ്ടില്ല. ഷെർഷായിൽ വാക്കുകളിലെ സ്വാധീനം കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.
• അഭിനേതാക്കളുടെ പ്രകടനം:
ക്യാപ്റ്റൻ വിക്രം ബദ്രയായും അദ്ദേഹത്തിന്റെ സഹോദരൻ വിശാൽ ബദ്രയായും സിദ്ധാർത്ഥ് മൽഹോത്ര മികച്ച പ്രകടനം കാഴ്ച വെച്ചു. അദ്ദേഹം മിടുക്കനായ ഒരു സൈനിക ഉദ്യോഗസ്ഥനായി തിളങ്ങുന്നു. അവിശ്വസനീയമായ അഭിനയവും അതിശയകരമായ പ്രവർത്തനങ്ങളും കൊണ്ട് മുഴുവൻ പ്രകടനവും അതിശയകരമായിരുന്നു. യുദ്ധ രംഗങ്ങൾ അദ്ദേഹം ആധികാരികമായി കൈകാര്യം ചെയ്യുകയും ധീരനായ ഒരു സൈനിക ഉദ്യോഗസ്ഥന്റെ ഗുണങ്ങൾ അയാളിൽ നന്നായി കാണുകയും ചെയ്തു. സംഭാഷണങ്ങൾ പറഞ്ഞു ഫലിപ്പിക്കുന്നതിന്റെ സമയം കുറ്റമറ്റതായിരുന്നു, കൂടാതെ ശത്രുക്കളെ കൊല്ലാൻ അദ്ദേഹം പ്രകടിപ്പിച്ച ആക്രമണം ആകർഷകമായിരുന്നു, കൂടാതെ കുറച്ച് വൈകാരിക രംഗങ്ങളും ദൃശ്യങ്ങൾ അനുസരിച്ച് അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രകടനം യഥാർത്ഥമായിരുന്നു. കൈരഅദ്വാനിയുമായുള്ള കോമ്പിനേഷൻ രംഗങ്ങൾ സാധാരണമായിരുന്നു, അത് മിതമായിരുന്നു. വിക്രം ബദ്രയുടെ പ്രതിശ്രുത വരൻ ശ്രദ്ധേയമായ പ്രകടനം കാഴ്ചവച്ചു. സിദ്ധാർത്ഥും കൈരയും തമ്മിലുള്ള രസതന്ത്രം അത്ര മികച്ചതായിരുന്നില്ല, എങ്കിലും, ചിലത് മനോഹരമായി കാണുകയും ചെയ്തു. ക്യാപ്റ്റൻ സഞ്ജീവ് ജാംവാൾ എന്ന നിലയിൽ ശിവ പണ്ഡിറ്റ് നന്നായി ചെയ്തു, കൂടാതെ സിദ്ധാർത്ഥുമായുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ കോമ്പിനേഷൻ രംഗം പ്രത്യേകിച്ചും യുദ്ധ രംഗങ്ങളുടെ കാര്യത്തിൽ എടുത്തുപറയേണ്ടവയായിരുന്നു. സുബേദാർ രഘുനാഥ് സിംഗായി രാജ് അരുണും മേജർ അജയ് സിംഗ് ജസ്റോട്ടിയ എന്ന ജാസി ആയി നികിതിൻ ധീറും മികച്ച സഹായക വേഷങ്ങൾ ചെയ്തു, സിദ്ധാർത്ഥിനൊപ്പമുള്ള അവരുടെ രണ്ട് സീനുകളും ചില നല്ല വൈകാരിക രംഗങ്ങൾ കൊണ്ട് മികച്ചതായിരുന്നു. മേജർ രാജീവ് കപൂറായി ഹിമ്മൻഷൂ എ. മൽഹോത്രയും നായിബ് സുബേദാർ ബൻസി ലാൽ ശർമ്മയായി അനിൽ ചരഞ്ജീതും അതാത് കഥാപാത്രങ്ങളോട് പൂർണ നീതി പുലർത്തി.
• സാങ്കേതിക വിദ്യയുടെ വിശകലനം:
ഈ ചിത്രത്തെ സാങ്കേതിക വശങ്ങൾ കൂടുതൽ മനോഹരമാക്കുന്നു, പ്രത്യേകിച്ച് ഛായാഗ്രഹണവും സംഗീതവും. കമൽജീത് നേഗിയുടെ ഛായാഗ്രഹണം മികച്ചതായിരുന്നു, അദ്ദേഹത്തിന്റെ മനോഹരമായ ഫ്രെയിമുകളും അസാധാരണമായ ക്യാമറ ചലനങ്ങളും വിവരിക്കാൻ വാക്കുകളില്ല. ആക്ഷൻ രംഗങ്ങളും യുദ്ധ രംഗങ്ങളും പകർത്താൻ അദ്ദേഹം ഉപയോഗിച്ച ക്യാമറ ചലനങ്ങൾ മാന്ത്രികമായിരുന്നു, അതുകൊണ്ട് തന്നെ ശരിയായ സ്വാധീനം നൽകിയത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ സൃഷ്ടിയായി കാണപ്പെട്ടു. നിരവധി ഫ്രെയിമുകൾ ഉണ്ട്, പ്രത്യേകിച്ച് യുദ്ധത്തിന്റെ വൈഡ് ആംഗിൾ ഷോട്ടുകളും സൈനിക ഉദ്യോഗസ്ഥരുടെ തയ്യാറെടുപ്പുകളും. യുദ്ധഭൂമി കുറ്റമറ്റതാക്കി, ഇൻഡോർ രംഗങ്ങളിൽ അദ്ദേഹം ഉപയോഗിച്ച ലൈറ്റിംഗ് രീതികളും ആകർഷകമായിരുന്നു. എ.ശ്രീകർ പ്രസാദിന്റെ എഡിറ്റിംഗ് പതിവുപോലെ മികച്ച രീതിയിൽ ശക്തമായിരുന്നു, കളറിംഗിനെക്കുറിച്ചുള്ള വിശദമായ വർക്ക് ആകർഷകമായിരുന്നു, കൂടാതെ ഒരു രംഗവും ഒരു തരത്തിലുള്ള പൊരുത്തക്കേടും നൽകിയിട്ടില്ല. ജോൺ സ്റ്റുവർട്ട് എഡ്യൂറി ട്യൂൺ ചെയ്ത പശ്ചാത്തല സംഗീതം സിനിമ നിലനിർത്താനുള്ള ശരിയായ മാനസികാവസ്ഥയോടെ അക്ഷരവിന്യാസമായിരുന്നു. യുദ്ധ രംഗങ്ങളിലെ പശ്ചാത്തല സംഗീതം സാഹചര്യങ്ങളെ സജ്ജമാക്കാൻ തികച്ചും യോജിക്കുന്നവയാണ്. ട്രാക്കുകൾ മൃദുലമായിരുന്നു, പ്രത്യേകിച്ചും ജുബിൻ നൗട്ടിയാലും അസീസ് കൗറും ആലപിച്ച “റാത്താൻ ലംബിയാൻ” എന്ന റൊമാന്റിക് ട്രാക്ക്. തനിഷ്ക് ബാഗ്ചി ട്യൂണുകൾ പ്രണയത്തിന്റെ മാനസികാവസ്ഥയിൽ ഒഴുകുന്നു. ജസ്ലീൻ റോയലും ബി പ്രാക്കും ചേർന്ന് ആലപിച്ച “രഞ്ജ” എന്ന ഗാനം മൃദുലമായിരുന്നു, അൻവിത ദത്തിന്റെ വരികൾ ശക്തമായിരുന്നു. ബി പ്രാക്കിന്റെയും ജാനിയുടെയും “മൻ ഭാരര്യ 2.0” വികാരപ്രകടനമായിരുന്നു, ദൃശ്യങ്ങളും പാട്ടും ഹൃദയഭേദകമായിരുന്നു. ആക്ഷൻ സീക്വൻസുകൾക്ക് പിന്നിലും രംഗങ്ങൾക്ക് പിന്നിലും മുഴുവൻ ടീമിനും പ്രത്യേക പരാമർശം അർഹിക്കുന്നു, അവർ ശ്രദ്ധേയമായ കഠിനാധ്വാനം ചെയ്തു, അതിന്റെ ഫലം ഒരു പരിധിവരെ അതിശയകരമായിരുന്നു.
• നിഗമനം:
മൊത്തത്തിൽ നോക്കുമ്പോൾ ഷെർഷാ നിരവധി അത്ഭുതകരമായ നിമിഷങ്ങൾ സമ്മാനിക്കുന്ന ഒരു നല്ല ജീവചരിത്ര യുദ്ധ സിനിമയാണ് ആയതിനാൽ വിക്രം ബദ്രയുടെ ജീവിതം ആർക്കും പ്രചോദനം നൽകുന്ന ഒന്നാണ്. സംവിധായകൻ വിഷ്ണു വർദൻ്റെ കഴിവും സിദ്ധാർത്ഥ് മൽഹോത്രയുടെ പ്രകടനവും കൊണ്ട് ഷെർഷ ഒരു നല്ല ചിത്രമായി മാറുന്നു അതുകൊണ്ടുതന്നെ ഇത് ആരെയും നിരാശപ്പെടുത്തില്ല.
റേറ്റിംങ്: 3/5